ΜΑΘΑΙΝΩ

ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ο προσανατολισμός

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΝΑ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ 

Στόχος:

Ορισμός:

Παράδειγμα:

Σχέδιο δράσης για το σπίτι και το σχολείο

Να θυμάσαι…

 

Λέξεις ή φράσεις κλειδιά…

 

 


 

ΒΗΜΑ 2ο

 

 

Ο ΜΑΡΤΗΣ

 

Πρώτη  μέρα του Μάρτη, αρχές της άνοιξης.

Το κουδούνι του σχολείου δεν είχε κτυπήσει

ακόμη

για την πρωινή προσευχή. Τα παιδιά, μόλις είδαν  την

Περσεφόνη να έρχεται με  το βραχιόλι από άσπρη και

κόκκινη

 κλωστή στο χέρι της, έτρεξαν από περιέργεια  κοντά της.

- Το έφτιαξε ο παππούς μου, ο Αλκέτας, έλεγε, για να μη με μαυρίσει

 ο ήλιος της άνοιξης.- Μα πιστεύεις σε τέτοιες μοιρολατρίες ακόμη, καημένη μου;

είπε ένα παιδί. - Μου φαίνεται ότι ζεις με όνειρα, της είπε ένα άλλο κι έφυγε ειρωνικά γελώντας.

Μαζί του έφυγαν και τα άλλα παιδιά. Η Περσεφόνη ένιωσε αμηχανία, δεν ήξερε τι να πει, κάτι μουρμούρισε

σιγανά  στον εαυτό της.- Μα μπορούμε, τάχα, να ζήσουμε και χωρίς όνειρα; αλλά  δεν την άκουγε κανείς, ούτε

η ίδια άκουσε τα λόγια της. Είχε  κοκκινίσει από ντροπή και  έπιασε το ασπροκόκκινο βραχιόλι να το πετάξει!

- Μη, Περσεφόνη!  ακούστηκε λίγο πιο πέρα η φωνή της δασκάλας της, που είχε δει όλη τη σκηνή. Όλοι έμειναν «καρφωμένοι» στις θέσεις τους, από τη δυνατή φωνή της δασκάλας, τα παιδιά, οι δάσκαλοι, ο διευθυντής, οι γονείς που έτυχε να είναι εκεί κοντά.

Τόσο πολύ τους ξάφνιασε αυτό το πολύ δυνατό και ξαφνικό  ΜΗ της δασκάλας.- Μη, Περσεφόνη, επανέλαβε.  Εμένα μου αρέσει! Τώρα πια είμαστε δύο.- Τώρα πια είμαστε πολλοί, είπε ο διευθυντής, που κατάλαβε τι είχε συμβεί. -Τώρα πρέπει να δείξεις, Περσεφόνη, είπε η δασκάλα, ότι  όσο υπάρχουν άνθρωποι που ριζώνουν στην παράδοση, υπάρχει ελπίδα να  γίνουμε δένδρα αειθαλή.-Είναι  ο «Μάρτης», παιδιά, είπε η δασκάλα, τον φορούν

για τον ήλιο.- Μα πιστεύετε, κυρία,  τώρα πια σε αυτά;- Δεν τα πιστεύω, αλλά τα αγαπώ.- Είναι, είπε ο διευθυντής,

σαν τα κόκκινα αυγά του Πάσχα.- Έτσι ακριβώς, παιδιά, είπε πάλι η δασκάλα, είναι ένα σύμβολο από της μνήμες

της παράδοσης.- Κυρία, είπε ένα παιδί, είναι σαν τις ιστορίες που κρύβουν τα αντικείμενα  ενός  παλιού

μπαούλου;   - Ακριβώς έτσι ! Είναι σαν το ρόδι του γεωργού στο χωράφι, σαν το ρύζι στο γάμο

της νύφης, σαν το αμίλητο νερό της ανύπαντρης. - Κυρία, κυρία! Τι είναι αυτά;

Εξηγήστε μας, είπαν τα παιδιά με περιέργεια.- Ευχαρίστως, μια άλλη

φορά.- Περσεφόνη, είπαν τα παιδιά, πού είναι ο

παππούς σου; - Δεν έρχεται εδώ τώρα που τον χρειαζόμαστε 

κι εμείς;- Παιδιά, δεν χρειάζεται να ’ρθει, είπε η Περσεφόνη, έχει

προνοήσει, ο ...προμηθέας  παππούς μου. «Πάρε κι αυτά», μου είπε το πρωί  που έφευγα,

«μπορεί και κάποιος  άλλος να σκέφτεται με …λυρισμό και μ’ όνειρο».Το κουδούνι κτύπησε.

Μια μικρή ιστορία του σχολείου είχε ήδη γραφτεί. Μια ευρηματική δασκάλα έβαλε τροχοπέδη στη φθορά.

 


 

Θέματα

που βοηθούν στην ανάπτυξη:

·    ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ- -ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ - -  ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

 

 

 

 

 


 

 

Κείμενο

 

Οι τρεις φίλοι μαθητές  του Λιβάνιου

 

Στην φιλοσοφική σχολή των Αθηνών στα μέσα του τέταρτου μ.Χ. Αιώνα συνέπεσε να σπουδάζουν  ταυτόχρονα τρεις

σπουδαίοι μαθητές. Ο Ιουλιανός ο μετέπειτα  αυτοκράτορας.  Ο Μέγας Βασίλειος  και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός,

οι μετέπειτα δύο από τους  τρεις ιεράρχες. Ήταν περίπου συνομήλικοι,  αφού ο πρώτος είχε γεννηθεί το 331

ο δεύτερος το 330 και ο τρίτος το 329.Αν και είχαν τους ίδιους δασκάλους, στην αρχή τον Λιβάνιο και

μετά αυτούς της  φιλοσοφικής σχολής Αθηνών και άκουγαν τα ίδια μαθήματα δεν κατάλαβαν

τα ίδια πράγματα. Ήταν και αυτοί σαν όλους τους ανθρώπους που δεν  μαθαίνουν

την αλήθεια που ακούν αλλά την αλήθεια που θέλουν. Όταν ήταν ακόμη και οι

τρεις τους στην Αθήνα ο Βασίλειος πήρε ένα γράμμα από το  Λιβάνιο, τον

παλιό του δάσκαλο με το οποίο διατηρούσε αλληλογραφία. Σου εύχομαι

του έλεγε να έχεις εύδια στην  καρδιά και  ευτονία στο  νου. Σας  περιμένω,

όλους σας,  να έλθετε στην  Αντιόχεια του έγραφε. Ο Βασίλειος  και οι άλλοι

ενθουσιάστηκαν!  Καλέ μας δάσκαλε, του απάντησε, το ηδύλογο γράμμα σου μας

συγκίνησε, αν έχει εύπνοια η τύχη μας υποσχόμαστε ότι θα πραγματοποιήσουμε το

ταξίδι του ωραιότερου προορισμού. Θα έρθουμε, στην Αντιόχεια των αναμνήσεων. Η υπόσχεση

για το  ταξίδι στην Αντιόχεια δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Μετά την Αθήνα ακολούθησαν δρόμους

διαφορετικούς και αντίθετους. Τη νοσταλγία της Αντιόχειας την παραμέρισαν, άλλος από  χρέος και άλλος

από καθήκον.  Αγωνίστηκαν  μεγάλους αγώνες με   αξιοπρέπεια για ό,τι πίστευαν είτε αυτό ήταν χρέος είτε

 καθήκον   και πέθαναν όλοι τους νέοι ή σχεδόν νέοι.  Ο  Ιουλιανός πέθανε  πολεμώντας στην Περσία 16 χρόνια

γρηγορότερα από το  Βασίλειο, αφού πρώτα προσπάθησε ο Πλατωνικός και ευγενικός αυτός αυτοκράτορας να

αναπτερώσει τα ήθη και τη θρησκεία. του αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Το θεώρησε χρέος του.   Ο Βασίλειος πέθανε 

12 χρόνια γρηγορότερα από τον Γρηγόριο, αφού αναδείχτηκε σε πρότυπο χριστιανικής συμπεριφοράς. Πιστός στο

καθήκον της νέας θρησκείας έγινε επίσκοπος Καισαρείας με τεραστία  κοινωνική προσφορά. Τέλος ο Γρηγόριος πέθανε

δύο χρόνια γρηγορότερα από το  Λιβάνιο αφού έγινε μεγάλος ιεροκήρυκας και  Πατριάρχης. Ο Λιβάνιος ο τελευταίος

μεγάλος ρήτορας και  λάτρης του Ελληνισμού πέθανε την ίδιο χρόνο που έγινε η 293η  και δυστυχώς τελευταία,

Ολυμπιάδα,  γεμάτος παράπονα γιατί νόμιζε ότι τον είχαν  ξεχάσει οι καλοί του μαθητές. Αλλά δεν  ζούσε

πια κανείς από τους τρεις να παρηγορήσει τον  ωραίο δάσκαλο. Η πρώτη Ολυμπιάδα, όπως πρέπει

να ξέρεις, έγινε  το 776 προ Χριστού. Αν τούτη η ιστορία σου έκρουσε λίγο τις χορδές του

ενδιαφέροντος  διάβασε να μάθεις περισσότερα για τούτους τους ανθρώπους

που αγωνίστηκαν για τα ιδανικά που πίστεψαν…. και ίσως

 μάθεις πόσο βιαστικά και άδικα δίνει τα επιτίμια

η ιστορία ….παρά - βαίνουσα  αρχές

και αλήθειες…Αλλά ,προπάντων,

σε ένδειξη σεβασμού ψάξε

 και βρες με βάση τα δεδομένα

που άκουσες παραπάνω πιο έτος μ.Χ.

έγινε η τελευταία ολυμπιάδα; Πόσα χρόνια έζησαν

οι τρεις φιλομαθείς συμμαθητές και φίλοι; Πότε πέθαναν; Να βρεις και τούτο: Αν όλα πήγαιναν καλά και δεν

καταριόνταν οι Ολυμπιακοί αγώνες από το Θεοδόσιο-άλλο αίσχος και τούτο- πότε θα γιορτάζαμε την ολυμπιάδα της Αθήνας  το 2994 ή το 2005;

 

Η λύση

Νύξη 1η: Ξέρουμε πότε έγινε η πρώτη Ολυμπιάδα  Έγινε το 776 π.Χ.

Νύξη 2η Οι Ολυμπιάδες γίνονταν τακτικά κάθε τέσσερα χρόνια

Νύξη 3η Την χρονιά που πέθανε ο Λιβάνιος έγινε η 293η Ολυμπιάδα

Νύξη 4η Πόσες χρόνια  έχουν περάσει από την πρώτη;

Νύξη 5η Έχουν περάσει 1172 ή 1168 χρόνια;

Νύξη 6η Αν η πρώτη Ολυμπιάδα έγινε το 776 η δεύτερη έγινε το 772 τέσσερα χρόνια μετά

Δηλαδή από την πρώτη Ολυμπιάδα στην δεύτερη Ολυμπιάδα έχει περάσει τέσσερα χρόνια.

Νύξη 7η Άρα τα χρόνια που έχουν περάσει μέχρι την 293η Ολυμπιάδα είναι:

 292Χ4=1168 χρόνια

Προσοχή μεγάλη τώρα

Μερικά χρόνια από τα 1168 που έχουν περάσει

ανήκουν στα προ του Χριστού χρόνια και μερικά στα μετά Χριστό χρόνια

Νύξη 8η Από το 776 π.Χ μέχρι το 1 π.Χ είναι  775. (776-1=775)

Άρα τα υπόλοιπα χρόνια ήταν μετά Χριστού.

Δηλαδή 1168-775=393

 

 

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

π.χ

1

μ.χ

2

3

4

5

6

7

8

9

10

 

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

 

12

13

14

15

16

17

18

19

20

 

Νύξη 9η Για να κατανοήσουμε καλύτερα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε

ότι το έτος 1 το έχουμε δύο φορές

μια προ Χριστού και μια μετά χριστό

Νύξη 10η Βρήκαμε ότι η 293 ολυμπιάδα έγινε το 393 μετά χριστό

άρα και ο Λιβάνιος πέθανε το 393μ.χ.

Άρα 2 χρόνια πριν πέθανε ο τρίτος ο Γρηγόριος δηλαδή το 391

Και 12 χρόνια πριν το Γρηγόριο πέθανε ο Βασίλειος δηλαδή το379

Και 16 χρόνια πριν το Βασίλειος πέθανε ο Ιουλιανός δηλαδή το 363

Νύξη 11η Αφαιρώντας το έτος γέννησης από το έτος θανάτου

βρίσκεις τα χρόνια που έζησε καθένας τους.

Νύξη 12η Κάτι παράδοξο που παρατήρησες:

Ο Λιβάνιος πέθανε το έτος 393 μετά χριστό

(πρώτο έτος της 293ης Ολυμπιάδας το ονόμαζαν οι Έλληνες)

Αν συνεχίζαμε αδιάκοπα την τέλεση των ολυμπιακών αγώνων

 και δεν τους καταργούσαν τότε, οι  Ολυμπιακοί  αγώνες της Αθήνας

θα τελούνταν  το 2005 και θα ήταν η 695ης  Ολυμπιάδας

  και θα είχαν περάσει 2780 χρόνια από την πρώτη ολυμπιάδα

Το 2780 όπως βλέπεις είναι «δίσεκτο» έτος.

Ενώ το 2005 δεν είναι

Αλλά ο Κουμπερτέν ( ο αναβιωτής των αγώνων)

σκέφτηκε ότι οι  σύγχρονες  ολυμπιάδες πρέπει να "πέφτουν"

 σε  δίσεκτο έτος που είναι διαιρετό δια του τέσσερα

και άρα πιο βολικό στους υπολογισμούς,

γι αυτό και τις ξεκίνησε το 1896

και όχι το 1897

όπως θα απαιτούσε

η καλή συνέχεια

και η καλή ….λογική ακολουθία. 

 

Καλή διασκέδαση

 

Παράδειγμα:

Τα παιδιά της Λητώς και της Παναγιάς

Ένα  ζευγάρι ελλήνων περιηγητών , ένας μαθηματικός με τη φιλόλογο γυναίκα του,

έπινε  καφέ  ένα καλοκαιριάτικο πρωινό του 2006 στην παραλία της Τήνου.                                             

Μιλούσαν με θαυμασμό για την προχθεσινή τους  επίσκεψή στην Δήλο.

Τους είχε εντυπωσιάσει αυτός ο αρχαίος ιερός χώρος, που για πρώτη φορά επισκέπτονταν.

Είναι ασυγχώρητος ,είπε η γυναίκα, όποιος μπορεί και δεν κάνει αυτή την επίσκεψη στη Δήλο.

Τι σύμπτωση! λέει ο άντρας,    οι  αρχαίοι Έλληνες προσκυνούσαν στη Δήλο

οι  σύγχρονοι Έλληνες  στην Τήνο!

Τι θέλεις να πεις ότι η Λητώ και η Παναγία έχουν κάποια σχέση;  

Δεν ξέρω…..ας τα αφήσουμε αυτά!

Άκουσε τώρα μια ευχάριστη έκπληξη που είχα το πρωί λίγο πριν έρθεις!

Τι συνέβη σε βλέπω ενθουσιασμένο!

Συνάντησα ένα συμφοιτητή μου  από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης

και  συμπατριώτη μου από την Ορεστιάδα. τον Χρύσανθο. Τον θυμάσαι;

Α! πολύ ωραία. Και βέβαια τον θυμάμαι! Τι κάνει εδώ; Τι είπατε; Για λέγε μου;

Μου είπε ότι είναι παντρεμένος με μια γλύπτρια από την Τήνο

και μένουν  μόνιμα  εδώ με τα παιδιά τους και ότι διδάσκει στο τοπικό λύκειο.

Αυτά μόνο είπατε;

Όχι ,βέβαια!

Στην αρχή  αναπολούσαμε την παιδική  μας ξεγνοιασιά στους θρακιώτικους μαχαλάδες ,

μετά τα χρόνια των…. γλυκών  αναμνήσεων της Θεσσαλονίκης,

και τέλος μιλήσαμε για τις δουλειές μας

και τις ευχάριστες απασχολήσεις μας (τα χόμπι μας)  τον ελεύθερο χρόνο μας.

Τι να σου τα λέω τώρα!

Το βράδυ μας έχει καλέσει για φαγητό, εκεί θα τα ακούσεις από… πρώτο χέρι.

Καλά!  Μας έχει καλέσει και δεν λες τίποτα;

Έτσι θα πάμε; Δεν πρέπει να πάρουμε μερικά δωράκια στα παιδιά;

Πόσα παιδιά έχει και τι ηλικία έχουν;

Αυτό  τώρα είναι ένα  πρόβλημα!

Παιδιά βέβαια έχει, αλλά  όταν τον ρώτησα για το πόσα έχει και τι  ηλικία έχουν

δεν μου απάντησε ευθέως, αλλά εμμέσως  και ασαφώς μου έδωσε κάτι στοιχεία.

Τον θυμάσαι, από τότε είχε πάθος με τους γρίφους και τα προβλήματα 

Του ζήτησα περισσότερα στοιχεία ,αλλά αυτός μου είπε:

Μαθηματικός είσαι, να τα βρεις μόνο σου.

Τι σου είπε και πως;

Άκουσε κι  εσύ που είσαι φιλόλογος και προσέχεις το νόημα των λέξεων.

Ίσως βρούμε μαζί μια άκρη. Θα σου μιλήσω όπως ακριβώς μου μίλησε.

Η γυναίκα του, μου είπε, γέννησε  τόσα παιδιά

όσα γέννησαν μαζί η Λητώ στη Δήλο και η Παναγιά στη βηθλεέμ  

 και τους έδωσε ,μάλιστα και τα ίδια  ονόματά!

Άντε να βρεις τώρα πόσα παιδιά έχουν!

Είναι απλό, καημένε μου, έχει τρία παιδιά την Άρτεμη ,τον Απόλλωνα και τον Χρήστο.

Πώς το υποθέτεις αυτό;

Δεν το υποθέτω εγώ, οι μύθοι, οι ιστορίες το λένε.

(Να γιατί η Διαθεματικοτητα θα βοηθούσε ένα μαθηματικό!)

Χρήστος και Χριστός είναι το ίδιο;

Διάβασε τα λεξικά να δεις τη διαφορά,

Αυτά, όμως,  τα λέμε άλλη φορά. Λέγε  μου τώρα για την  ηλικία τους, δεν σου είπε τίποτε;.

Πως δεν είπε, ένα σορό πράγματα άσχετα και πολύπλοκα. 

Για να ακούσω! 

Το γινόμενο των ηλικιών των παιδιών του  κάνουν τον αριθμό  36, μου είπε.

Αυτό δεν  βοηθάει και πολύ, γιατί μπορώ  να βρω και εγώ,

που δεν έχω εξοικειωθεί με τα μαθηματικά,

σαν φιλόλογος που είμαι -κακό αυτό βέβαια- πολλές  

οικογένειες με τρία παιδιά που το γινόμενό των ηλικιών τους κάνει 36 είπε .

Αυτό του είπα κι εγώ και ξέρεις τι μου απάντησε;

Τι:

Φίλε μου, είπε, να σε ρωτήσω κάτι, για να σε βοηθήσω;

Θυμάσαι τον αριθμό του σπιτιού που μέναμε  στη οδό Μελενίκου στη Θεσσαλονίκη

όταν ήμασταν   φοιτητές;

Τον θυμάμαι του είπα.

Νομίζω γυναίκα, ότι τον θυμάσαι κι εσύ αυτόν τον…. τυχερό μας αριθμό,

εκεί γνωριστήκαμε;

Βέβαια  των θυμάμαι! Ξεχνιούνται αυτά!

Ε, λοιπόν, μου είπε,  το άθροισμα των ηλικιών των παιδιών μου

μας κάνει των  αριθμό του σπιτιού μας. 

Ούτε τώρα μπορώ να καταλάβω του είπα.

Αυτό θα του απάνταγα κι εγώ, είπε η γυναίκα

Τότε ,μου είπε κάτι άσχετο μου με μπέρδεψε αρκετά 

Τι σου είπε;

Ότι θαυμάζει, δυο  χρόνια τώρα, την δασκάλα του παιδιού του,

μια πανέξυμνη αποτελεσματική και πανέμορφη γυναίκα

που είναι τώρα 37 χρονών, όσο ακριβώς και η γυναίκα του.

Και τι σχέση έχει αυτό, του είπα, δεν  καταλαβαίνω.

Και όμως, μου είπε, τις «σχέσεις» πρέπει να τις «μυρίζεσαι»

τι μαθηματικός είσαι!

Παράτησε τη συζήτησή μας στη μέση και έβγαλε από την τσάντα του ένα βιβλίο 

 και άρχισε να μου διαβάζει: 

 «Μη θαυμάζεις το παγώνι, έχει ωραία φτερά αλλά νιαουρίζει όπως η γάτα ,

προτίμα την γάτα που δεν μιμείται κανέναν»

«Ελπίζεις; Χάνεις δύο φορές όταν χάνεις.

Δεν ελπίζεις; Κερδίζεις δύο φορές όταν κερδίζεις»

 «Όταν ο Δαίμων  αποφασίσει να σε πάει στην καταστροφή

δεν σε σπρώχνει σε αυτή αλλά σε έλκει»

Είναι από το βιβλίο του Πολύβιου Δημητρακόπουλου «Η χρυσή διαθήκη, μου είπε.

Να το διαβάσεις είναι καταπληκτικό!

Εντάξει θα το διαβάσω του είπα, για να τελειώνω με αυτά. Λέγε μου τώρα για τα παιδια

Έκανε ότι δεν άκουσε, προσποιήθηκε το βιαστικό και  ήθελε  να φύγει.

Πηγαίνω να αγοράσω επτά τριαντάφυλλα.

Ξέρεις ,φίλε , μου είπε, το επτά  είναι ιερός αριθμός κατά τον Πυθαγόρα 

Με όλα, τούτα, βέβαια,  κατάλαβα ότι δεν ήθελε άλλο να με  βοηθήσει!.

Μάλλον με μπέρδεψε περισσότερο!

Έχει πάθος ο άνθρωπος με τα προβλήματα!

Άντρα μου, τον αδικείς, στα είπε όλα, εγώ τώρα ξέρω την ηλικία των παιδιών.

Πάμε να ψωνίσουμε  τα δώρα τους!

Πάμε, βρε γυναίκα μου, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει  η δασκάλα

και μάλιστα 37 χρόνων, με τη λύση του προβλήματος.

Ίσα-ίσα που σου μίλησε για μια σπουδαία σχέση ο φίλος σου,

που την αγνόησες!

«Κόλλησα», καλή μου , με τις λέξεις « 37 χρονών»  «πανέξυμνη» και «πανέμορφη»

Εσύ δεν λες να μη κολλάμε σε μια λύση;

Άφησέ το τώρα και προσπάθησε ξανά αργότερα,

είμαι σίγουρη ότι θα το λύσεις

Σωστά λες ,ας πηγαίνουμε τώρα.

Η Λύση του προβλήματός μας 

Αντιπαρερχόμαστε την επεξεργασία του πλήθους των πραγματολογικών

και διαθεματικών στοιχείων

και επικεντρωνόμαστε στη μέθοδο λύσης του προβλήματος.

Πρόσθια  επαγωγική:

Προσπαθούμε μαζί βήμα-βήμα.

Η λύση που δίνουμε παρέχει μια ενδεικτική πορεία.

 Τα βήματα της μπορεί να είναι περισσότερα ή λιγότερα.

Ο Δάσκαλος Μέντωρας θα οδηγήσει τον μαθητή στη λύση

επιλέγοντας το βηματισμό που θα του επιβάλει ο μαθητής ,

όσο αργά και να βαδίσουν θα φτάσουν στη λύση.

Πέρα από τις νύξεις ο δάσκαλος θα παρωθεί

θα  ενισχύει θα  ανατροφοδοτεί

 

Νύξη 1: Υπάρχουν οι παρακάτω περιπτώσεις που το γινόμενο των ηλικιών των τριών παιδιών μιας οικογένειας να είναι 36

Περιπτώσεις οικογενειών με ρία παιδιά

Το ένα παιδί να είναι

Το άλλο παιδί  να είναι

Το τρίτο παιδί  να είναι

Το γινόμενο των ηλικιών τους θα είναι

Το άθροισμα των ηλικιών τους θα είναι

Περίπτωση 1η

1 έτους

1 έτους

36 ετών

36

38

Περίπτωση 2η

1 έτους

2 ετών

18ετών

36

21

Περίπτωση 3η

1 ετών

3 ετών

12

36

16

Περίπτωση 4η

1 ετών

4 ετών

9 ετών

36

14

Περίπτωση 5η

1 ετών

6τών

6ετών

36

13

Περίπτωση 6η

2 ετών

2 ετών

9 ετών

36

13

Περίπτωση 7η

2 ετών

3 ετών

6 ετών

36

11

Περίπτωση 8η

3 ετών

3 ετών

4 ετών

36

10

 

Νύξη 2: Από τα παραπάνω δεδομένα μόνο η πρώτη περίπτωση απορρίπτεται με συγουριά,

αν και αυτό δεν δυσκολεύει ούτε  βοηθάει στη λύση.

Νύξη 3: Το δεύτερο στοιχείο που δίνει είναι ο αριθμός του σπιτιού τους στην Θεσσαλινίκη

  που τον γνωρίζουν όλοι

Στον παραπάνω πίνακα βλέπουμε  το άθροισμα των ηλικιών των τριών παιδιών όλων των περιπτώσεων.

Νύξη 4: Από τα παραπάνω δεδομένα βλέπουμε ότι αφού γνωρίζουν τον αριθμό του σπιτιού

θα τον σύγκριναν με τον ίδιο αριθμό του αθροίσματος

και θα έβρισκαν αμέσως τις ηλικίες των παιδιών, αν ο αριθμός ταίριαζε με ένα άθροισμα μόνο.

Νύξη 5: Αφού όμως δυσκολεύονται και δεν το βρίσκουν

αυτό  δηλώνει  ότι ο αριθμός του σπιτιού ταιριάζει

με τα αθροίσματα περισσοτέρων περιπτώσεων

Νύξη 6: Πράγματι βλέπουμε ότι οι περιπτώσεις5η και 6η

μας δίνουν άθροισμα 13, που προφανώς θα είναι ο αριθμός του σπιτιού,

 που ταιριάζει και στις δύο περιπτώσεις

Νύξη 7: Άρα δεν μπορεί να βρει ακόμη την ηλικία των παιδιών

Νύξη 8: Όταν όμως λέει ότι ένα του παιδί πηγαίνει στο δημοτικό σχολείο

και μάλιστα δύο χρόνια, αφού έχει την ίδια δασκάλα, τότε πρέπει το παιδί

να είναι τουλάχιστον πάνω από 7 χρόνων

Νύξη 9: Από τις δύο λοιπόν περιπτώσεις η πιο λογική είναι η 6η περίπτωση.

Νύξη 10: Όλα τα άλλα στοιχεία ήταν παραπλανητικά

 

Βιβλιογραγία

Banks, J.A. (1994) Multiethnic education: Theory and practice .Boston: Allyn & Bacon.

Καραμπάτσος Αν. (2000) Παράγοντες και εκτιμήσεις σχολικής ετοιμότητας. Αθήνα

Καρβέλης Γιάννης (2005) Περί υπενάντιας μεσότητας (τα αρχεία της λέσχης)  LeCompte,M.-Marrais, K. (1996)     THE WAY SCHOOLS WORK a Sociological Analysis of Education

Garcia R.L. (1991) Teaching in a Pluralistic society: Concepts models and strategies.             New York                                                                                                                          

Παιδαγωγικό Ινστιτούτο  (2003) Γενικές προδιαγραφές, κριτήρια αξιολόγησης και «δείγμα γραφής»εκπαιδευτικού υλικού Τόμος Γ  τεύχος γ.   Ramsey P.G. (1987), Multicultural education for young children. New York: Teachers College Press 

Pressley M. (1995)Cognition,teaching & assessment. NewYork,

Τριλιανός Αθανάσιος (1998). Μεθοδολογία της Σύγχρονης Διδασκαλίας. Αθήνα. 

Τσιπλητάρης Αθ.(1996) Ψυχοκοινωνιολογία της Σχολικής τάξης .Αθήνα.        Worzel, J.S. (1998), “Multiculturalism and multicultural Yarmouth, ME: Intercultural Press